دلی گرفته و چشمی به راه دارم من مخواه بی‌تو بمانم گناه دارم من به رغم خانه خرابی و در به در شدنم چه بیت‌ها که از آن یک نگاه دارم من غمت به زندگی‌ام رنگ تازه بخشیده است سپید مویم و بختی سیاه دارم من به لطف دائم ساقی دست و […]
بهم گفت اولین بوسه س بهم گفت اولین باره ولی فهمیده بودم از گذشته ش خاطره داره مث شعله که می افته به جون چوب، میبوسید برای اولین بوسه زیادی خوب میبوسید بهم گفت تکیه گاهم باش خودش ویرونه بود اما بهم گفت بکره آغوشم مسافر خونه بود اما… تو هر حالی رگِ خوابِ منه […]
نگاهی به خرمشهر و تابوت‌های بی در و پیکر آن‌وقت‌ها که دستم به زنگ نمی‌رسید در می‌زدم حالا که دستم به زنگ می‌رسد دیگر دری نمانده است. برمی‌گردم: یکی دو روز مانده به زنگ‌های تفریح «برنامه‌ی کودک» تازه تمام شده و ما مثل همیشه توپ را می‌بریم که… طنین کش‌دار سوتی غریب بازی را متوقف […]
عجیب نیست جهان را تنت به باد دهد تمام دین مرا دامنت به باد دهد عجیب نیست که افسانه‌های کنعان را شمیم دلکش پیراهنت به باد دهد عجیب نیست که دیوار سخت ایمان را دوباره روسری روشنت به باد دهد لباس‌های تو بر بند، پنبه‌زاران‌اند که شال و روسری‌ات جمع برف و […]
این شهر شهر قصه های مادر بزرگ نیست که زیبا و آرام باشد آسمانش را هرگز آبی ندیده ام من از اینجا خواهم رفت و فرقی هم نمی کند که فانوسی داشته باشم یا نه کسی که می گریزد از گم شدن نمی ترسد
کسی در من همه‌چیز را خواب می‌بیند و این‌ها به خواب‌هایم راه پیدا می‌کنند. شاید از خواب‌های آینده‌ام این سطرها را می‌دُزدم که در این اتاق که در امروز نمی‌گنجم. آن‌قدر در این جاده در این راه ایستاده‌ام که دیگر دیده نمی‌شوم و همه می‌پندارند این جاده منم این راه. درختانِ این مسیرِ جادویی زمانِ […]
آزادی كه بپذيری آزادی كه بگويی نه و اين زندان‌ِ كوچكی نيست. آزادی كه ساعت‌ها دست‌هايت در هم قفل شوند چشم‌هايت بروند و برنگردند ، خيره ! خيره بمان و ما اسمِ اعظم را به كار می‌بريم: ــ اسكيزوفرنيك. آزادی كه كتاب‌ها جمع‌شوند زيرِ ديركی كه تو را به آن بسته‌اند و يكی‌شان آتش را […]
به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد که تو رفتی و دلم ثانيه ای بند نشد لب تو ميوه ممنوع، ولی لب هايم هر چه از طعم لب سرخ تو دل کند نشد با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر هيچ کس، هيچ کس اين جا به تو مانند نشد هر کسی در دل […]
چشم هاي تو قوطي رنگ اند همه جا را سياه مي گيرد به تو نزديك مي شود شب من نفسم بوي ماه مي گيرد ما بناهاي محكمي بوديم بولدزرها خرابمان كردند بعد از آن،هر خرابه اي ما را با خودش اشتباه مي گيرد به هواي قدم زدن در شهر خانه را گاه ترك مي گفتيم […]
همیشه برده خواه تو ، همیشه مات خواه من ! بچین ، دوباره میزنیم ، سفید تو ، سیاه من ! ستاره های مهره و مربعات روز و شب نشسته ام دوباره روبه روی قرص ماه ، من ! پیاده را دو خانه تو و من یکی نه بیشتر همیشه کل راه تو ، همیشه […]
